خبّطت على بابه

خبّطت و كلّى شوق و محبة
حسيت بخوف و برد و رعشة
بعد سنين عايشها فى غربة
مش غربة بلدى و أهلى و ناسى
غربة ربى...اللى خلقنى
اللى ادانى عينى و لسانى
اللى فتحلى كل أبوابه
اللى ادانى من غير ما أتمنى
وقفت و خبطت على بابه
جيبت أتكلم...لقيتنى بتهته
جيبت أحكيله لقيتنى بتهته
وقفت أقوله يا ربى بحبك
و حكت دموعى كل اللى فى قلبى
بصوت مخنوق من كتر البكا
وقفت بنادى يا رب السما
بصوت خايف و حزين
وقفت أقول يا رب غيرك ليا مين؟
بدمع بيجرى على خدى سيول
بقلب بيبكى و علا صوت بكاه
بوش ساجد و أنفه فى التراب
زى طفل تايه حيران مذهول
زى حبيب مستنى يوم لقاه
زى حسرة من جرى ورا السراب
جيت بنادى يا رب يا رحيم
اقبل عبد جالك و كله حنين
اقبل من وقف يخبّط رغم توهانه سنين
ضم قلبى يا ربى و اشفى جراحه
و ازرع فى قلبى إيمان
من غيره عبادك ما يرتاحوا